7. artea: Pulled Apart By Horses

Julen BIGURI

Gaurko honetan diskak alde batera utzi eta ikusentzunezko munduan sartuko gara, Pulled Apart By Horses-en bideoklipak aztertzen, alegia. Leedseko (Ingalaterra) taldeak post-hardcorea eta indie rocka nahasten ditu. Britainarrek album bakarra dute argitaratuta: Pulled Apart By Horses (2010) izenekoa. Hala ere, 2012ko urtarrilaren 23an Tough Love plazaratuko dela adierazi dute.

Hona hemen haien sei bideolipak, zein baino zein bitxiagoa:

"Meat Balloon" izeneko kanta honekin grabatu zuten haien lehen bideoklip ofiziala. Ikusten denez, estetika hardcorea lantzen dute, betiere umorearekin eta koloreekin jolastuz.

Biffy Clyro taldearekin egin zuten bira internazionalean Ferry batean bidaiatzen zeudela, "I've Got A Guestilst To Rory O'Hara's Suicide" abestiaren bideoklipa egitea bururatu zitzaien. Orduan, kamara hartu, mozorratu eta show-ari hasiera eman zioten. Emaitza: bideo barregarri eta entretenigarria.

Seguruenik, taldearen bideoklip onena da "Back To The Fuck Yeah"ren ikusentzunezko pieza. Edgar Allan Poeren estetika eta hardcorea batera datoz eskutik film honetan. El projecto de la Bruja de Blair pelikula burura datorkigu askotan muntaia zoragarri hau ikustean.

Niretzat diskaren kantarik hoberena den "High Five, Swan Dive, Nose Dive"ekin film bikaina sortu du britainiako taldeak. HDn hartutako bideo txiki ezberdinekin ia 3 minutuko artelana sortu dute. Kolorearen eta argiaren trataeraz gain, aipagarriena plano generalen eta plano oso hurbilen txandakatzea da. Gainera, irudien abiadura musika dramatizatzen du, gero eta abesti politagoa sortuz.

"Yeah Buddy"rekin bideorik bitxiena egin dute. Printzipioz loturarik gabeko irudiek muntai azkar eta harrigarria sortzen dute. Duda barik post-hardcore taldeak umorearekin planteatzen digu suntsiketaren inguruko bideoklip interesgarri hau.

Grabatu duten azkenengo bideoklipa da "I Punch A Lion In The Throat" abestiarena. Ikusentzunezko sei piezen artean txarrenetarikoa da, amateur eta irudi zikin ikutua dela eta. Noski, taldeak nahita erabili ditu errekurtso horiek, baina emaitza zalantzagarria da. Hala ere, txandakatzen dituen irudiak eta telebistaren ikutu hori izanda, batzuk gizartearen kritika polita ikusten dute, nahiz eta ez oso landua izan.