7. artea: metalaren gorena

Julen BIGURI

7. artera bueltatzen gara gaurkoan, metalaren gorenera, hain zuzen ere. Gaurko lau taldeak  Estatu Batuetako metal komertzialaren barruan daude sartuta, eta seguruenik, ezagutuko dituzue. Hala ere, haien film zoragarriek leku bat behar zuten blog honetan.

Ikusi eta entzun, hauek dira metalaren gorenak:

Deftones talde estatubatuarraren "Minerva" kanta dugu lehena. Stephen Carpenterren akorde gogorrek, Chi Cheng-ren baxu erasokorrak eta Chino Morenoren ahotsak lortutako klimax luzea da Deftones (2003) album sarituaren hirugarren abestia.

Bideolipa Kaliforniako hegoaldean grabatu zen hare-ekaitz batean. Taldeko bateriak, Abe Cunninghamek, grabaziorik nazkagarriena izan zela aitortu zuen, baina emaitza ikusita, merezi izan zuela gau horretako hare-ekaitza jasatea.

Gu, bitartean, desertuko plano zoragarrien artean geratuko gara hegan egiten, Chino Morenoren ahotsak gidatzen gaituen artean.

Incubus taldea ere Kaliforniatik dator, haien bigarren diskarekin (S.C.I.E.N.C.E., 1997) argitaratu zen metal erasokorrarekin, "A certain shade of green", hain zuzen ere. Kultur aniztasunak daukan aberastasunaren adibidea da talde estatubatuarra, izan ere, lehenengo momentutik hasi ziren munduko soinu guztiekin nahastutako rock  eta metal alternatiboa sortzen.

Bideoklipa (hemen eskuragarri) drogen psikodeliarekin gizarteari egindako kritika izateko asmoa zutela adierazi zuen Brandom Boyd abeslariak. Emaitza, ordea, LSD gehiegi hartu ondoren, 2012ko apokalpsiaren berri ematen digun metal erasokorreko filma da.

KoЯn taldearen abesti famatuenetarikoaren bideoklipa dugu gaur aztergai: "Freak On A Leash". Follow the Leader (1998) diskarako egindako umeak agertzen dira filmaren animazioetan. Ondoren, bala bat gidatzen gaitu espazio ezberdinetatik. Bitartean, taldearen planoak txandakatzen dira.

Aipagarriena Jonathan Davis abeslariak egiten duen "slapping" modukoa da, James Shaffer baxujolearen slappingarekin nahastuta.

Azkenik, System of a Down taldeko abeslariaren kanta bat dugu: "Empty Walls". Serj Tankianek estatubatuarren inperialismoaren satira bikaina bideratzen du kanta eta bideoarekin. Umeek jolasak ez direla martxan jarri behar erakusten digu filmak.

Serj Tankianen eta umeen lehen planoak esanguratsuak dira, bai eta hainbeste koloreen trataera ona.